Bu, gerçəkmi yalanmıdır, ilahi?
Yalan mülkü talanmıdır, ilahi?
Olmaz olay olanmıdır, ilahi,
Mən Türkiyə torpağına gəlmişəm?
Qardaşımın ocağına gəlmişəm?
Mən bu yeri yuxularda anardım,
Həsrətinə, hicranına yanardım:
Cənnəti də Türkiyədə sanardım,
Şükür, haqqın cənnətinə gəlmişəm,
Üləmalar söhbətinə gəlmişəm.
Bir yel əsdi, qara bulud sovuşdu,
Qardaş gəlib qardaşına qovuşdu:
Doğma "yadlar" bir-birinə yovuşdu
Mən bu günü ibadətə gəlmişəm,
Türkiyəni ziyarətə gəlmişəm.
Mən bu yerə nə sərvətə, nə sana,
Nə şövkətə, nə şöhrətə, nə şana,
Nə camala, nə calala, nə cana,
Nə taca, nə ticarətə gəlmişəm,
Ziyarətə, ziyarətə gəlmişəm.
Nəfəsimdən yanıb dəmir qəfəsim,
Azad olub dustaq olan həvəsim,
Yad qəfəsdə çox sıxılıb nəfəsim,
Mən haqqıma, hüriyyətə gəlmişəm,
Bu yerləri ziyarətə gəlmişəm.
Bir quzuydum - anasından aralı,
Bir quş idim - qanadından yaralı,
Bir qul idim - baxtı, başı qaralı,
Vaxt oyanıb, indi dilə gəlmişəm,
Doğma evə, qardaş elə gəlmişəm.
Mat qalmışam anlamazın şəstinə,
Gör kim durub türk elinin qəsdinə,
Çaqqal ular boz qurdların üstünə,
Mən boz qurdu oyatmağa gəlmişəm,
Özüm boyda boy atmağa gəlmişəm.
Türk elatı yol gözləyir, yatışmır,
Yad havaya, şər davaya qatışmır,
Hər şeyi var, Atatürkü çatışmır,
Mən Atamın köməyinə gəlmişəm,
Xeyir-dua deməyinə gəlmişəm.
Qızıl İrmaq, Diclə, Fərat-buz almaz,
Sakaryadan su içməsəm düz olmaz,
Burdan uçur göy Xəzərə Kür, Araz,
Bu sularla mən qol-qola gəlmişəm,
Üzüb sağa, süzüb sola gəlmişəm.
Bu haradır ciyərimin parası,
Ordu-Samsun, Gəncə-Tiflis arası...
Sızıldadı ürəyimin yarası,
Elə bildim yurd yerinə gəlmişəm,
Qarayazı çöllərinə gəlmişəm.
Bura nərlər məmləkəti Boludur,
Sağı, solu Koroğluyla doludur,
Eli bozqurd, yolu haqqın yoludur,
Mən dəlilər qalasına gəlmişəm,
Çənli çəmən çalasına gəlmişəm.
Şəhərlərin gözü, şahı - Ankara,
Bütün türkün son pənahı Ankara,
Atatürkün mənzilgahı Ankara,
Mən Atatürk cürətinə gəlmişəm,
Rəsulzadə qeyrətinə gəlmişəm.
Bir bölünüb haqdan əzəl payımız,
Bir boyanıb ulduzumuz, ayımız,
Bir yuvadır lap hər iki tayımız,
Mən Babatürk oymağına gəlmişəm,
Bal dilimin qaymağına gəlmişəm.
Allah, Allah, böylə də hal olarmı?
Ləhcədə də bir belə bal olarmı?
Böylə dilə ölüm-zaval olarmı?
Mən dilimin cövhərinə gəlmişəm,
Arı kimi şəkərinə gəlmişəm.
Gündüz günəş, gecə ulduz, ay dilim,
Sirlərimi sapa düzüb say, dilim,
Nəyim varsa, yer üzünə yay, dilim,
Mən varımı paylamağa gəlmişəm,
Paysızları haylamağa gəlmişəm.
Odda Günə, nurda Aya tay dilim,
Yatan dəniz, gürşad axan çay dilim.
Dilim-dilim dilimləndim, vay, dilim...
Mən qovuşma əyyəmına gəlmişəm,
Dil birliyi bayramına gəlmişəm.
Dağ dilimi qaya-qaya oyublar,
Yerində bir kül təpəsi qoyublar...
Dişlərini çəkib şiri soyublar,
İndi onu ağlamağa gəlmişəm,
Düşmənimi dağlamağa gəlmişəm.
Bu dövlətin bir qaragün eli var;
Burda sanki hər kəsin öz dili var;
Bu oyunda bir alçağın əli var,
Mən o əli vurmaq üçün gəlmişəm,
Birliyimi qurmaq üçün gəlmişəm.
Lal erməni dilman türkə dil "açar",
Dilin yansın dil qapayan Dilaçar!
Necə tapsın qıfıllanan dil açar?
Mən bu dili arıtmağa gəlmişəm,
Türk elinə yarıtmağa gəlmişəm.
Varlığında ermənilik mərəzi,
Vicdanında türkü qırmaq qərəzi,
Dili əyib uydurduğu "tərəzi",
Ona lənət üfürməyə gəlmişəm,
Baş daşına tüpürməyə gəlmişəm.
Türk elləri indi bir az iraqdır,
Bir cüt göz tək həm yaxın, həm uzaqdır,
Bir ağacdır, iyirmi beş budaqdır,
Mən onların varışına gəlmişəm,
Yaxınlaşma yarışına gəlmişəm.
Taxtındadır söz şahımız Füzuli,
Bizim birlik qurşağımız Füzuli,
Qulsuz qalmaz Allahımız Füzuli,
Mən türkümü çağırmağa gəlmişəm,
Birliyimi bağırmağa gəlmişəm.
Mən Sabirəm, dərdim düzüm-düzümdür,
Ən zoru da "əsir vətən" sözümdür,
O diyar da, bu diyar da bizimdir,
Vətənimdən vətənimə gəlmişəm.
Mən bülbüləm, çəmənimə gəlmişəm.
Bu dövlətin bir qaragün eli var;
Burda sanki hər kəsin öz dili var;
Bu oyunda bir alçağın əli var,
Mən o əli vurmaq üçün gəlmişəm,
Birliyimi qurmaq üçün gəlmişəm.
Türkiyə
Bu, gerçəkmi yalanmıdır, ilahi?
Yalan mülkü talanmıdır, ilahi?
Olmaz olay olanmıdır, ilahi,
Mən Türkiyə torpağına gəlmişəm?
Qardaşımın ocağına gəlmişəm?
Mən bu yeri yuxularda anardım,
Həsrətinə, hicranına yanardım:
Cənnəti də Türkiyədə sanardım,
Şükür, haqqın cənnətinə gəlmişəm,
Üləmalar söhbətinə gəlmişəm.
Bir yel əsdi, qara bulud sovuşdu,
Qardaş gəlib qardaşına qovuşdu:
Doğma "yadlar" bir-birinə yovuşdu
Mən bu günü ibadətə gəlmişəm,
Türkiyəni ziyarətə gəlmişəm.
Mən bu yerə nə sərvətə, nə sana,
Nə şövkətə, nə şöhrətə, nə şana,
Nə camala, nə calala, nə cana,
Nə taca, nə ticarətə gəlmişəm,
Ziyarətə, ziyarətə gəlmişəm.
Nəfəsimdən yanıb dəmir qəfəsim,
Azad olub dustaq olan həvəsim,
Yad qəfəsdə çox sıxılıb nəfəsim,
Mən haqqıma, hüriyyətə gəlmişəm,
Bu yerləri ziyarətə gəlmişəm.
Bir quzuydum - anasından aralı,
Bir quş idim - qanadından yaralı,
Bir qul idim - baxtı, başı qaralı,
Vaxt oyanıb, indi dilə gəlmişəm,
Doğma evə, qardaş elə gəlmişəm.
Mat qalmışam anlamazın şəstinə,
Gör kim durub türk elinin qəsdinə,
Çaqqal ular boz qurdların üstünə,
Mən boz qurdu oyatmağa gəlmişəm,
Özüm boyda boy atmağa gəlmişəm.
Türk elatı yol gözləyir, yatışmır,
Yad havaya, şər davaya qatışmır,
Hər şeyi var, Atatürkü çatışmır,
Mən Atamın köməyinə gəlmişəm,
Xeyir-dua deməyinə gəlmişəm.
Qızıl İrmaq, Diclə, Fərat-buz almaz,
Sakaryadan su içməsəm düz olmaz,
Burdan uçur göy Xəzərə Kür, Araz,
Bu sularla mən qol-qola gəlmişəm,
Üzüb sağa, süzüb sola gəlmişəm.
Bu haradır ciyərimin parası,
Ordu-Samsun, Gəncə-Tiflis arası...
Sızıldadı ürəyimin yarası,
Elə bildim yurd yerinə gəlmişəm,
Qarayazı çöllərinə gəlmişəm.
Bura nərlər məmləkəti Boludur,
Sağı, solu Koroğluyla doludur,
Eli bozqurd, yolu haqqın yoludur,
Mən dəlilər qalasına gəlmişəm,
Çənli çəmən çalasına gəlmişəm.
Ərzurumun yaza bahar çağına,
Antalyanın əlvan irəm bağına,
Ankaranın yollarının ağına,
İstanbulun qucağına gəlmişəm,
İsti Turan ocağına gəlmişəm.
Şəhərlərin gözü, şahı - Ankara,
Bütün türkün son pənahı Ankara,
Atatürkün mənzilgahı Ankara,
Mən Atatürk cürətinə gəlmişəm,
Rəsulzadə qeyrətinə gəlmişəm.
Bir bölünüb haqdan əzəl payımız,
Bir boyanıb ulduzumuz, ayımız,
Bir yuvadır lap hər iki tayımız,
Mən Babatürk oymağına gəlmişəm,
Bal dilimin qaymağına gəlmişəm.
Allah, Allah, böylə də hal olarmı?
Ləhcədə də bir belə bal olarmı?
Böylə dilə ölüm-zaval olarmı?
Mən dilimin cövhərinə gəlmişəm,
Arı kimi şəkərinə gəlmişəm.
Gündüz günəş, gecə ulduz, ay dilim,
Sirlərimi sapa düzüb say, dilim,
Nəyim varsa, yer üzünə yay, dilim,
Mən varımı paylamağa gəlmişəm,
Paysızları haylamağa gəlmişəm.
Odda Günə, nurda Aya tay dilim,
Yatan dəniz, gürşad axan çay dilim.
Dilim-dilim dilimləndim, vay, dilim...
Mən qovuşma əyyəmına gəlmişəm,
Dil birliyi bayramına gəlmişəm.
Dağ dilimi qaya-qaya oyublar,
Yerində bir kül təpəsi qoyublar...
Dişlərini çəkib şiri soyublar,
İndi onu ağlamağa gəlmişəm,
Düşmənimi dağlamağa gəlmişəm.
Bu dövlətin bir qaragün eli var;
Burda sanki hər kəsin öz dili var;
Bu oyunda bir alçağın əli var,
Mən o əli vurmaq üçün gəlmişəm,
Birliyimi qurmaq üçün gəlmişəm.
Lal erməni dilman türkə dil "açar",
Dilin yansın dil qapayan Dilaçar!
Necə tapsın qıfıllanan dil açar?
Mən bu dili arıtmağa gəlmişəm,
Türk elinə yarıtmağa gəlmişəm.
Varlığında ermənilik mərəzi,
Vicdanında türkü qırmaq qərəzi,
Dili əyib uydurduğu "tərəzi",
Ona lənət üfürməyə gəlmişəm,
Baş daşına tüpürməyə gəlmişəm.
Türk elləri indi bir az iraqdır,
Bir cüt göz tək həm yaxın, həm uzaqdır,
Bir ağacdır, iyirmi beş budaqdır,
Mən onların varışına gəlmişəm,
Yaxınlaşma yarışına gəlmişəm.
Taxtındadır söz şahımız Füzuli,
Bizim birlik qurşağımız Füzuli,
Qulsuz qalmaz Allahımız Füzuli,
Mən türkümü çağırmağa gəlmişəm,
Birliyimi bağırmağa gəlmişəm.
Mən Sabirəm, dərdim düzüm-düzümdür,
Ən zoru da "əsir vətən" sözümdür,
O diyar da, bu diyar da bizimdir,
Vətənimdən vətənimə gəlmişəm.
Mən bülbüləm, çəmənimə gəlmişəm.
Bu dövlətin bir qaragün eli var;
Burda sanki hər kəsin öz dili var;
Bu oyunda bir alçağın əli var,
Mən o əli vurmaq üçün gəlmişəm,
Birliyimi qurmaq üçün gəlmişəm.
Sabir Əlim Xəliloğlu
5 may 1992, İstanbul
(Xudafərin jurnalı şeri ixtisarla verir)
Xudaferin.eu
09:27
Digər xəbərlər